Zwift verslaving

Geschreven door Heleen van de Ven

Pfff, binnen trainen is niets voor mij!

Naast het feit dat ik al niet zo fanatiek ben met sporten en dat áls ik al ga sporten dan het liefst lekker buiten in de natuur! Heerlijk stukje hardlopen met de opkomende zon, fietsen met je maatje langs water of velden met schattige lammetjes in het voorjaar, wandelen in de duinen. Zo'n buitenmens ben ik dus. Binnen sporten - alleen in groepen - zodat er nog een sociaal aspect is met bv spinninggroepen. 

Indoor Trainers in demo ruimte

Nu verkopen we in de winkel dus allemaal indoor trainers, die je met speciale software van de trainers of met Zwift kan gebruiken om het binnen trainen interessanter te maken. Om te weten of dat wat voor je is, hebben we speciaal een demoruimte gemaakt zodat je het kunt uitproberen. Zelf een tijd geleden ook een keer uitgeprobeerd om met echte beelden (zoals streetview) te fietsen op de Tacx. Dat was geen goede poging: na 7 minuten (vind ik erg lang) mijn fiets van de Tacx gehaald en buiten een rondje gefietst! Zie je wel: ik ben geen binnen fietser.

Enthousiaste Zwift verhalen van klanten 

Toch hoorde ik steeds meer om me heen, van klanten die een Tacx hebben gekocht, dat ze flink aan het Zwiften zijn en dat het geweldig is! Verslaafden noem ik dat gekscherend ;-) Ik kan me dat heel goed voorstellen, dat je meer gegrepen wordt door Zwift, omdat er zoveel mensen online zijn die ook aan het Zwiften zijn en je dus toch optrekt aan anderen en gestimuleerd wordt meer te doen dan je waarschijnlijk zou doen als je je eigen trainingschema zou volgen. Niet voor mij, ik trek me niet zoveel aan aan wat anderen doen. Tenminste, dat dacht ik.

Ok, zelf ook maar eens proberen! (zucht)

Vanmorgen zelf maar eens mijn wielerbroek aangetrokken met het doel om de Wahoo KickR met Wahoo KickR Climb uit te proberen en natuurlijk Zwift. Een rondje Londen van 15km leek mij een geschikte afstand om uit te proberen. 

Verslaafd?!

Na 5 km rijden kwam ik erachter dat ik het leuk vond! Ik wilde door - maar had toch echt wel wat water nodig (natuurlijk niet gepakt van te voren). Na 8 km was ik erachter hoe je opgejaagd, ik bedoel gestimuleerd wordt, om een gaatje dicht te rijden. Oeps, die 5% is toch best zwaar in dat parcours, maar dat sprintje bij de top doe je even, net als buiten op heuveltjes! Mijn hartslag was een stuk hoger dan ik mij voorgenomen had met "even uitproberen". Na 12 km begreep ik dat ik eigenlijk niet had moeten stoppen om drinken te pakken, want het is een rondje op tijd en er wordt een vrouwenklassement bijgehouden! Een sprintje in de laatste paar honderd meter dan maar naar de finish!

Ik stopte na de finish met een paar trappen uittrappen en dacht meteen: Heb ik morgen tijd om nog een keer dit rondje te doen? Haha, ik voel me nu al verslaafd! Vrijdagochtend ga ik weer, maar dan beter voorbereid!