Trainingsmaatje

Het is niemand ontgaan, de afgelopen sportweken werden toch vooral gedomineerd door de olympische spelen. Wat mij betreft waren deze spelen enorm ingrijpend. Ik heb de vreemde gewoonte om heel veel onderdelen live te willen volgen, wat resulteerde in weinig slaap. Maar uiteraard was het de moeite waard, zoveel mooie prestaties, zoveel bijzondere verhalen en zoveel verrassingen.

Gek genoeg ben ik niet, zoals veel mensen, specifiek trots op de Nederlanders. Een mooie prestatie is een mooie prestatie, wie het ook is. Zo waren we als Nederlanders zo bezig met de “fout” van onze wegwielrensters, dat we de immense prestatie van Anna Kiesenhofer over het hoofd hebben gezien.

Ik heb een paar mensen gevraagd wat ze de meest opvallende sporten vonden. Het antwoord was veelal Atletiek en Baanwielrennen.

Atletiek, dat begrijp ik wel. Wat een prestaties van Yulimar Rojas, Sydney McLaughlin en Karsten Warholm. Oh, die namen zeggen je niks? Zij verbraken wereldrecords bij het hinkstap springen en de 400 meter horden. Maar goed, wij kijken door een oranje bril dus dan kom je al gauw uit bij onze nationale heldin Sifan Hassan! Nou ja, daar had Nederland nogal wat discussie over op social media. De ene helft vond haar een uithangbord was voor nederland omdat ze met veel vertoon 3 van de 36 nederlandse medailles binnenhaalde. De andere helft vond haar vooral Ethiopiër omdat ze nog niet voldoende Nederlands spreekt. Ik vind haar vooral een fantastische atlete en het zal mij een rotzorg zijn voor welk land ze uitkomt, zolang zij er maar gelukkig mee is.

En dan het baanwielrennen. Wat hebben ze dat op de kaart gezet. Tot voor kort wilde elke jongen fietser Tom Dumoulin of Anna van der Breggen zijn maar nu toch vooral Harry Lavreysen, Jeffrey Hoogland of voor de meisjes Shanne Braspennincx. En dat is mooi voor een sport die het zo zwaar heeft. Elk jaar weer blijkt het moeilijk om de drie overdekte wielerbanen die Nederland heeft, open te houden.

En dan toch nog één atleet bij naam noemen die een topprestatie leverde. Of eigenlijk ex-atleet, Gergory Sedoc. Wat een kennis, wat een pedagogiek en wat een begeisterung. Alleen al voor Gregory ben ik ’s nachts mijn  bed uit gekomen. Zoals Robert Doornbos ons alle geheimen van de Formule 1 bijbrengt, zo leren we alles over atletiek van gregory. Elke sport verdient zo’n analist.

En nu, het zwarte gat! Eurosport is alweer begonnen met de oneindige herhalingen en er zijn wat “vriendschappelijke” voetbalwedstrijden. Maar voorbereiding is alles. In minder dan 6 maanden worden de olympische winterspelen gehouden in Beijing  en gezien de tijdszone aldaar is de nodige slaapblokken training wel nodig.

Groet,

Paul